Началась уборка зерновых
Спелыя каласы з гатоўнасцю пацягнуліся насустрач руплівым жаткам. І першыя ручаінкі залатога збожжавага мора ўжо паліліся з камбайнавых шнэкаў у кузавы самазвалаў.
Рапс… Насеннікі траў… Іх уборка – толькі прадвесніца. Уласна жніво пачынаецца на хлебных палетках, і духмянасць свежаабмалочанага збожжа не пераблытаеш з іншымі пахамі – у яго пылку водар вечнасці, саладкавая блізкасць сэнсу сэнсаў…
З самай раніцы ў мінулую пятніцу на мехдвары СВК “Варняны” запанаваў асаблівы настрой.
– Аграном сказаў, сёння на збожжа выходзім!
– Ого! Значыць, даспела!
– Дажылі, браткі, да новага хлеба!
У кароткіх, здавалася б, нязначных фразах, якімі перакідваліся паміж сабой камбайнеры і вадзіцелі, адчувалася радаснае хваляванне, якое, як ні старайся, не схаваеш ад знешняга свету. Пакаленне за пакаленнем яно жыве ў нашай крыві генетычнай памяццю бязмернай павагі да маці-зямлі і да ўсяго, што яна нараджае. А калі гэтае “што” яшчэ і паліта потам – уласным або калегі па працы…
…На ячменнае поле рушылі цэлым механізаваным атрадам: першымі выйшлі шэсць камбайнаў, за імі пацягнуліся тры прэс-падборшчыкі саломы, пагрузчыкі “Амкадор”і “Маніту”, трактары з падоўжанымі прычэпамі. Апошнімі рушылі хуткакалёсныя самазвалы. А на ўскрайку поля гэтую кавалькаду ўжо чакала пажарная машына, без падстрахоўкі якой за сучаснае жніво не бяруцца.
Галоўны аграном Аляксандр Грымбоўскі, які напярэдадні з вільгацемерам у руках абышоў участак уздоўж і ўпоперак, замяраючы вільготнасць зерня ячменю, даў “адмашку” – і камбайны з разгону ўрэзаліся ў колкую сцяну ячменю. Тонкія пальцы матавілаў прыгладзілі напаследак непакорнасць ячменных асцюкоў, і вось ужо першыя зярняты забарабанілі па чэраве бункераў – жнівеньскі цуд нараджэння новага ўраджаю пачаўся.
Відаць, для таго, каб не збіцца з дарогі, камбайны, нібы казачны хлопчык-з-мізінчык, пазначаюць свой шлях саломай, на якую тут жа налятае “Тарнада” – ў імгненне вока прэс-падборшчыкі з такой заморскай назвай скручваюць ячменныя
сцябліны ў прыгожыя “катышкі”. Далей “Амкадор” загружае іх у трактарныя прычэпы, а тыя транспартуюць саламяныя рулоны на край поля, дзе “Маніту” ужо распачаў закладку сцірты...
Гадзіна-другая і ад нядаўняй вусатай раскошы ячменю на полі засталося толькі шчацінне.
Зерне МАЗы вывезлі на збожжаток, з абмалочанай саломы “Маніту” склаў амаль Тадж-Махал – усё, поле свабоднае, можна пускаць плугі…
22 гектары ячменю жнеяры СВК “Варняны” абмалацілі за пару гадзін. Намалот склаў 94 тоны, сярэдняя ўраджайнасць 41,7 цэнтнера з гектара – не рэкорд, канешне, але для сёлетняга, па папярэдніх ацэнках, скупаватага на ўраджай года, вельмі і вельмі нядрэнна.
Разгарачаныя першай працоўнай перамогай камбайнеры ўжо заштурвалілі агрэгаты ў бок наступнага поля…
І тут маналог “прамоклага госця” распачаў дождж. І яго довады былі настолькі пераканаўчымі, што жнеярам давялося зачахліць свае жаткі…
Надвор’е, будзь чалавекам – дай правесці ўборку без страт!
________________________
Ганна ЧАКУР.
НА ЗДЫМКАХ:
Стварэннем саламяных “катышкаў” займаецца Леанід Часлававіч МУНДУЦЬ – вопытныя рукі механізатара ўмеюць утаймаваць любое “тарнада”.
На заморскім “Джон Дзіры” працуюць Леанід Ігнатавіч КЯЖУН і Здзіслаў Міхайлавіч
МАЛАХОЎСКІ.