Як АПэшка кніжкі купляла
10:20 / 28.03.2018
3
Ну, сама – дык сама... Кніжку – дык кніжку… Кажуць, там шмат цікавага і карыснага пішуць. Толькі дзе тую кніжку ўзяць? Тоўстыя энцыклапедыі ды слоўнікі, што на сталах у бацькоў-журналістаў ляжаць, пагартала – нецікава… Дзіцячую кніжку хачу!
А дзе ў Астраўцы можна яе купіць? Спытала пра гэта ў сваіх вечна занятых журналістаў – задумаліся. Кніжны магазін, кажуць, закрылі задоўга да майго нараджэння. І пачалі ўспамінаць, якім ў той час, калі мы жылі ў самай чытаючай краіне свету, быў гэты магазін: самы дэфіцытны дэфіцыт тут можна было набыць!
Кажуць, ва ўнівермагу нейкія кніжкі прадаюць. Схадзіла я туды дзеля цікавасці – ну так, ёсць некалькі палічак у аддзеле канцылярскіх тавараў… Усяго пакрыху: пару слоўнікаў, з дзясятак дзіцячых, некалькі жаночых раманаў. І не скажаш, што няма нічога – і купіць няма чаго. Кажуць, што нявыгадна кнігамі гандляваць, ніхто іх цяпер не чытае, усе ў камп’ютарах сядзяць…
Здзівілася: няўжо так-такі і ніхто? Вось некалі Антон Чык браў мяне ў Мінск і па сваёй звычцы «завіс» у кніжнай краме – дык там кніг столькі, што вочы разбягаюцца! Шкада толькі, што ён дзіцячыя аддзелы мінае, то ў фантастыку ўдубіцца так, што на цягнік можна спазніцца, то ля паліцы з гістарычнай літаратурай застыне… Але калі там столькі кніжных крам, а ў іх столькі кніжак, то, напэўна, нехта ж гэта купляе і чытае.
А яшчэ расказвалі, што ў розныя арганізацыі нашага горада час ад часу прыходзяць хлопцы і дзяўчаты з вялізнымі заплечнікамі і прапаноўваюць кніжкі на любы густ – і для дзяцей, і для дарослых. Калі зоркі запальваюцца – значыць, гэта некаму патрэбна? Калі яны цягнуць з Мінска гэткі цяжар, потым носяцца з ім па Астраўцы – то, напэўна, ім гэта выгадна. Значыць, ёсць попыт? І чаму нашаму астравецкаму гандлю ўсё нявыгадна… Ні сукеначку прыгожую ў тым універмагу не купіш, ні туфлікі – усё трэба ў прыватных крамах шукаць… Эх...
Дарэчы, а можа, гэта толькі нашаму кааператыўнаму крамніку нявыгадна кніжкамі гандляваць? Вырашыла праверыць: схадзіла ў прыватны магазін, што дзіцячымі цацкамі гандлюе.
І праўда! Дзіцячых кніжак там – колькі хочаш і якіх хочаш! І для зусім малюсенькіх дзетак, і для большанькіх: казкі, энцыклапедыі, вершыкі, забаўлянкі. Я ўсе грошы, што мне журналісты выдзелілі на кішэнныя расходы, у той краме растраціла.
– Вельмі ахвотна, – усміхнулася маладая дзяўчына, што стаяла за прылаўкам. – Асабліва дзіцячыя.
Ну вось! А кажуць – нявыгадна…
Усё, пайшла чытаць! Не шуміце…
Ваша АПэшка.
