Астравецкія турысты зноў сабраліся ў Альхоўцы
У мінулыя выхадныя да Альхоўкі зляцеліся актыўныя, бадзёрыя і маладыя душой прадстаўнікі самых розных арганізацый нашага раёна – тут праходзіў чарговы раённы турзлёт.
Заезд на штогадовае месца турыстычных спатканняў быў прызначаны на суботні ранак, аднак некаторыя турысты вырашылі загадзя паклапаціцца, каб заняць зручнейшыя «кропкі», – і прыбылі на «месца дыслакацыі» яшчэ ў пятніцу.
Сёлета ўдзел у змаганні за званне самай турыстычнай каманды Астравеччыны прынялі дзевяць арганізацый: лясгаса, Беларускай АЭС, аддзела адукацыі, спорту і турызму, раённага спажывецкага таварыства, аддзела ўнутраных спраў, аддзела па надзвычайных сітуацыях, жыллёва-камунальнай гаспадаркі, цэнтральнай раённай бальніцы, жыллёва-камунальнай гаспадаркі і КСУП «Гервяты».
Арганізатары турзлёта кожны год прыдумваюць нешта новенькае. Аднак ёсць і нязменныя традыцыі, галоўная з якіх – урачыстае пастраенне: знаёмства каманд-удзельніц, зварот да іх арганізатараў і падняцце дзяржаўнага сцяга.
Першым конкурсам гэтага года арганізатары вызначылі турыстычную паласу перашкод. У параўнанні з мінулагоднімі, яна значна павялічылася і разнастаілася: разбіўка палаткі, скачкі «па купінах», «пералёт на канаце» і іншыя. І кожная памылка адбівалася на канчатковым выніку дадатковымі секундамі. Аб тым, што каманды рваліся да перамогі з усіх сіл, сведчыць той факт, што некаторым удзельнікам спатрэбілася дапамога ўрача. З лепшымі паказчыкамі трасу прайшлі каманды аддзелаў адукацыі, па надзвычайных сітуацыях і раённай бальніцы – 1, 2 і 3 месцы адпаведна.
Наступным этапам спаборніцтваў стаў валейбол. Спартсмены, якія яшчэ не паспелі стаміцца, змагаліся за кожнае ачко – «кручаныя» ўдары, пасы і перапасоўкі пад сеткай, блокі і контратакі дадавалі гульням «пярчынкі». Перамога ў гэтых спаборніцтвах засталася за аддзелам па надзвычайных сітуацыях.
А тым часам побач з валейбольнай пляцоўкай сабраліся самыя моцныя прадстаўнікі каманд, – каб паспаборнічаць у падняцці гіры. Абсалютным пераможцам у гэтым выпрабаванні стаў прадстаўнік РАНС Марэк Лаўрыновіч са 104 пад’ёмамі, другім быў Славамір Трамбовіч з лясгаса – 81 пад’ём, трэцім – Андрэй Трышын з КСУП «Гервяты» – 79 пад’ёмаў.
Распілоўванне бервяна прадоўжыла выпрабаванні сапраўдных мужчын. Каманда лясгаса даказала, што яны свой хлеб ядуць не дарэмна, – яна стала першай. Распілоўшчыкі з ЦРБ былі другімі, а каманда КСУП «Гервяты» – трэцяй.
Пасля напружаных сілавых спаборніцтваў суддзі далі магчымасць камандам крыху расслабіцца – і выклікалі да «бар’ера» трапных: распачаліся спаборніцтвы ў дартсе. Найбольшую трапнасць паказалі настаўнікі – за імі былі леснікі, замыкалі тройку лідараў медыкі.
А вось наступны конкурс быў арганізаваны дзякуючы заўзятаму турысту-байдарачніку Віктару Клусевічу. Ён прадаставіў удзельнікам турзлёта байдарку, распрацаваў заданне – і разам з унучкай Ксеніяй паказаў, як трэба яго выконваць. На працягу дня ўсе жадаючыя змаглі пахадзіць па рацэ – прывыкнуць да вады, вёслаў і байдаркі. А калі надыйшоў час паказаць майстэрства, лепш за ўсіх з гэтым справіўся экіпаж каманды лясгаса, крыху ад іх адсталі настаўнікі і медыкі.
Наступнымі конкурсамі першага дня сталі зусім не спартыўныя спаборніцтвы: прыйшоў час паказаць сваю гаспадарліваць і таленавітасць.
Падчас кулінарнага конкурсу адны каманды аддавалі перавагу афармленню стравы, другія – яе напаўненню, трэція спрабавалі спалучыць і тое, і гэтае. Пасля доўгіх дэбатаў суддзі размеркавалі месцы наступным чынам: першымі сталі камунгасаўцы, другімі – райспажыўтаварыства, трэцімі – атамшчыкі.
Конкурс «Побыт турыста» стаў яшчэ адным камянём сутыкнення. І было ад чаго: удзельнікі павінны былі не толькі абсталяваць месца размяшчэння ў адпаведнасці з санітарнымі нормамі і правіламі аховы навакольнага асяроддзя, але, па магчымасці, арыгінальна яго аформіць. Лясгасаўцы абсталявалі сваё «логава» у трэндзе «Брэменскіх музыкаў», выратавальнікі запрашалі гасцей «папарыць костачкі», за парадкам на тэрыторыі міліцыянераў сачыў «неспячы» паставы, медыкі заклікалі ўступіць у піянеры, а камунгасаўцы запрашалі адсвяткаваць Купалле. «Пальмавую галіну» суддзі аддалі лясгасаўцам, другая прыступка ўмоўнага п’едэсталу засталася за медыкамі, трэцяя – за выратавальнікамі.
Апошняе выпрабаванне першага дня было «меднымі трубамі» – тут ужо кожны паказваў, на што ён здатны: песні, танцы, гумар і імправізацыі – талентам удзельнікаў турзлёту не было межаў. Журы першае месца прысудзіла аддзелу адукацыі, другое – КСУП «Гервяты», каманда лясгаса заняла трэцяе.
Музычная тэма працягнулася на дыскатэцы, якой і завяршыўся першы дзень турзлёту.
Выпрабаваннем наступнага дня адразу стаў «Вялікі куб» – з дапамогай васьмі палак трэба было як мага хутчэй падняць па клетцы і дастаць мяч. У гэтым конкурсе камандам трэба было паказаць сваю еднасць, уменне працаваць разам. Некаторыя спрабавалі выкінуць мячык адным штуршком, але гэта атрымлівалася не ва ўсіх. Самымі спрытнымі аказаліся міліцыянеры, другімі – урачы, трэцімі – атамшчыкі.
«Сумо» стала наступным крокам да перамогі. Задача: выштурхнуць саперніка з круга. Калі вы бачылі японскае сумо, то ведаеце, што перамога не заўсёды дастаецца самаму вялікаму – у кожнага свае метады барацьбы. Так змагаліся і астравецкія «сумаісты»: адны працавалі на моц, другія – на хуткасць, трэція – на спрыт. Лепшымі аказаліся міліцыянеры, другое месца засталося за дактарамі, трэцяе – за камунгасаўцам.
А завяршыў турнір самы эмацыянальны, відовішчны і часта вельмі спрэчны конкурс – перацягванне каната. Хто за каго, з кім і супраць каго хварэе, зразумець было складана. Калі з большасцю каманд, якія на турыстычных злётах не навічкі, усё было зразумела, то былі яшчэ і «цёмныя конікі». Аднак інтрыгі не атрымалася: і зноў, у каторы ўжо раз першымі сталі лесаводы. Другое месца – за аддзелам унутраных спраў, трэцімі былі работнікі Беларускай атамнай.
…І зноў урачыстая музыка паклікала турыстаў на галоўную пляцоўку, дзе і быў агучаны канчатковы вердыкт журы: трэцяе месца па выніках усіх выпрабаванняў заняла каманда лясгаса, другое – адукацыі, а кубак і першае месца – пасля года «вандроўкі» – вярнуліся ў цэнтральную раённую бальніцу.
Антон МАЛЬШЭЎСКІ,
фота аўтара і Маргарыты КАНДРАТОВІЧ.