Свет захапленняў Ніны Васілец
12:34 / 21.12.2019
Раней я вязала шмат і даволі нядрэнна, любіла гэты занятак. Цяпер, калі сеў зрок, на жаль, не магу займацца гэтай справай столькі часу, як некалі.
Вязанне патрабуе ўседлiвасцi i цярплівасці. Нехта лічыць гэты працэс манатонным, а для іншых ён – творчая майстэрня, калі з дапамогай кручка ці пруткоў вывязваецца сапраўдны шэдэўр.
Пра адну такую фанатку вязання я хачу расказаць. Мы пазнаёмiліся ў бальнiцы – Ніна Васілец (на фота) там працуе і ўносiць часцінку сваёй душы ў выздараўленне людзей. Прыемная сціплая жанчына, якая выдзяляецца хіба што сваiм захапленнем. Сабе карысць, а людзям – радасць.
Я звярнула ўвагу на мяккую цацку, што стаяла ў яе на стале, i пацікавілася:
– Хто ж звязаў такое заміла ванне?
Так завязалася наша знаёмства. Мы знайшлi агульную тэму – вязанне. Ніна расказала, што гэтае захапленне ёй перадалося ад старэйшай сястры.
– І я так уцягнулася, – смяецца жанчына. – Як толькі надарыцца вольная хвілінка – за вязанне. Мне падабаецца гэтая справа: супакойваюцца нервы, з’яўляецца пачуццё гармоніі, еднасці з усім светам.
– А куды вы дзяеце свой мілы і забаўны «заапарк»? – пацікавілася я ў Ніны.
– Раздорваю родным, сябрам, знаёмым, прадаю вельмі рэдка, – прызналася майстрыха.
Падчас размовы з Нінай Васілец мы прыйшлі да высновы, што вязанне – вельмі карысны занятак – як яго вынік, так і сам працэс, бо ён развiвае маторыку пальцаў і паляпшае крывазварот. Вось чаму ў цэнтрах рэабiлiтацыi ўводзяць вязанне! I тыя, хто гэтым займаецца, атрымлівае масу
пазітыву і стварае непаўторны вобраз, у які можа дабавіць часцінку сваёй фантазiі!
Рэгiна ДРЭМА,
в. Ліпкі