3 ліпеня 1944 года быў вызвалены Астравец

08:00 / 03.07.2019

Трэцяга ліпеня – асаблівая дата не толькі для Беларусі, але і для Астраўца ў прыватнасці: 75 гадоў таму яны былі вызвалены ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў.

Астраўчане і госці горада падзяліліся думкамі, што для іх значыць Дзень Незалежнасці.

Галіна Ровіна, пенсіянерка:

Ровіна.jpg

– Дні Перамогі і Незалежнасці дарагія мне ўспамінам пра дзядулю Карла Тамашэвіча. Я была маленькая, калі яго не стала, але ў маёй памяці назаўсёды засталіся яго дабрыня і спагада. Мы, нашчадкі ветэранаў, вязняў канцлагераў і тых, хто ў тыле набліжаў Вялікую Перамогу, нават уявіць не можам, праз якое пекла ім давялося прайсці і што перажыць, каб мы жылі ў незалежнай прыгожай мірнай краіне.

Ірына Антановіч з дачкой Віялетай

Антановічы.jpg

Віялета:

– Беларусь 3 ліпеня адзначае Дзень Незалежнасці, а наш горад, можна сказаць, –другі дзень нараджэння. Дзякуючы людзям, якія вызвалялі Астравец 75 гадоў таму, мы жывём у цудоўным горадзе, маем магчымасць вучыцца, сустракацца з сябрамі.    

Ірына:

– Мая маці нарадзілася ў 1931 годзе. Мой дзядуля, яе тата, быў сувязным у партызан. Неяк ён прастудзіўся і моцна захварэў, дык мая мама, зусім дзяўчо, не пабаялася замест яго данесці ў кошыку з суніцамі некалькі мін ажно да Маладзечна.

Дзень Незалежнасці – нагода для ўсіх нас задумацца пра тое, які подзвіг здзейснілі нашы продкі, і зрабіць усё магчымае, каб вайна больш ніколі не паўтарылася.

Крысціна Біцкевіч, пенсіянерка:

Біцкевіч.jpg

– Дзень Незалежнасці – вялікае свята для кожнага беларуса. Хоць з кожным годам усё менш становіцца ветэранаў і сведкаў тых далёкіх крывавых падзей – памяць пра іх жыве і будзе жыць вечна. Людзі цікавяцца гісторыяй свайго роду, аднаўляюць з дапамогай архіваў звесткі пра загінулых падчас Вялікай Айчыннай вайны сваякоў, едуць за тысячы кіламетраў, каб пакланіцца іх магіле…

Калі я працавала на заводзе “Радыёдэталь”, мы ўсім калектывам хадзілі на ўрачыстыя мітынгі на 9 Мая і Дзень Незалежнасці. Ведаю, што гэтая добрая традыцыя ёсць у многіх раённых арганізацыях і на прадпрыемствах.  


Текст:
Фото: Алёна Ганулич